De Roeselaarse Vriendenkring der Scheidsrechters werd gesticht in 1925 door Hubert Cobbe met als medestichters Achiel Blauwe, Georges Himpe, Lucas Ostyn en Paul Vandeputte, bij wie de eerste vergaderingen gehouden werden.

​Bij het begin van het tweede seizoen verhuisde men naar Café ‘St.-Georges’ op het Stationsplein. Twee seizoenen later werd ‘Taverne Montana’ het vergaderlokaal en dit tot na de Tweede Wereldoorlog. Tijdens die oorlog zelf waren publieke vergaderingen verboden en dus werd bij een of ander lid thuis vergaderd.

Na de oorlog begon het voetbal weer te floreren. Er was een enorme aangroei van voetbalclubs en de K.B.V.B. deed een oproep om scheidsrechters aan te werven.

Deze aanwerving enerzijds en de fusie tussen de Roeselaarse en de Izegemse Vriendenkringen had tot gevolg dat men naar een groter lokaal moest uitkijken. Het werd Café ‘Wiels Mandel’ op de Grote Markt in Roeselare. Tevens veranderde men de naam in ‘Vriendenkring der Scheidsrechters van Roeselare – Izegem en Omliggende’.

De scheidsrechters uit de regio Izegem waren na een tijdje van oordeel dat ook dichter bij hen thuis moest vergaderd worden en zo werd een beurtrol van de maandelijkse vergaderingen ingericht: De ene maand in Roeselare en de andere maand in lokaal ‘Oud Stadhuis’ in Izegem.

Ook in Roeselare verhuisde men kort daarna naar ‘Het Bourgondisch Kruis’, maar de nieuwe huurders van dit lokaal konden zich moeilijk aanpassen aan de activiteiten en verplichtingen van het scheidsrechterskorps. Gevolg: ‘San Juan’ in de Stationsstraat werd de nieuwe vergaderplaats met renner Wilfried David en later bokser Jean-Pierre Coopman als uitbaters.

Toen het Coopman wat minder goed ging in september 1981, besloot het bestuur zijn intrek te nemen in het hotel-restaurant-café ‘de Londres’ op het Stationsplein. Intussen was ook café ‘Sportief’ in Izegem het nieuwe lokaal geworden. In een opiniepeiling gehouden in 1983 opteerde 80% van de leden voor één enkel lokaal en werd die locatie in Izegem opgezegd.

In 1991 verhuisden het Provinciaal Comité en de Provinciale Scheidsrechterscommissie naar het bondsgebouw in Brugge. De Vriendenkring nam deze gelegenheid te baat om zijn intrek te nemen in de voor vergaderingen vrijgekomen ‘De Beiaard’ op de Grote Markt in Roeselare. De hoofdreden was de uitbreiding van de commerciële activiteiten van hotel ‘de Londres’ waardoor vergaderen er steeds meer problemen stelde. Het werd een uitstekende vergaderplaats met voetbalkenners Daniël en Rita Verdonck-Foré als uitbaters. Twee veranderingen van exploitanten in ‘De Beiaard’ (2000 en tenslotte 2002) verplichtten de Vriendenkring opnieuw om naar een nieuwe vergaderplaats uit te kijken. Het werd café ‘De Nieuwe Ruiter’ op het gehucht De Ruiter-Roeselare bij Johan en Sylvie Debrauwer.

Sinds 2015 zitten we met de vriendenkring in ‘t Bourgondisch Kruis in Beveren bij Filip Lievens.

De Vriendenkring kende een gestadige groei van 5 leden bij de start tot een achttiental vlak voor de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog en ook door de fusie met de Vriendenkring van Izegem kende de vereniging een regelmatige groei tot een tachtigtal leden in de tachtiger jaren. Op het eind van vorig decennium en tegenwoordig schommelt het ledenaantal tussen de 60 en de 70 leden.

Dit toont aan dat veel scheidsrechters nog de nood aanvoelen aan het contact onderhouden met elkaar en het samenzijn in een vereniging, waar de belangrijkste doelstellingen steeds zijn de opleiding en de begeleiding van nieuwe scheidsrechters en het op de hoogte houden van alle leden van wat reilt en zeilt in de Belgische voetbalarbitrage.